Translate

Total Pageviews

อักษรนำ

คือ คำที่มีพยัญชนะสองตัวเรียงกัน โดยพยัญชนะตัวแรกเป็นอักษรสูง หรืออักษรกลาง พยัญชนะตัวที่สองเป็นอักษรต่ำเดี่ยว (ง ญ ณ น ม ย ร ล ฬ ว) แล้วประสมสระเดียวกัน เวลอาออกเสียง พยัญชนะตัวแรกจะออกเสียง อะ กึ่งเสียง พยัญชนะตัวหลังจะออกเสียงเหมือนมี ห นำ

ตัวอย่าง อักษรนำ
อักษรสูงนำ อ่านว่า อักษรกลางนำ อ่านว่า
ถล่ม ถะ-หล่ม ตลิ่ง ตะ-หลิ่ง
ขนาด ขะ-หนาด อร่อย อะ-หร่อย
กนก กะ-หนก จรัส จะ-หรัด

หากพยัญชนะตัวที่สองเป็นอักษรต่ำที่นอกเหนือจากตัว ง ญ ณ น ม ย ร ล ฬ ว และอักษรกลางแล้ว เวลาอ่านออกเสียง พยัญชนะตัวเเรกจะออกเสียง อะ กึ่งเสียง ส่วนพยัญชนะตัวหลังจะออกเสียงตามสระที่มาประสม เช่น

คำ อ่านว่า คำ อ่านว่า
ไผท ผะ-ไท สบาย สะ-บาย
เผชิญ ผะ-เชิน สบู่ สะ-บู่
เฉพาะ ฉะ-เพาะ ผดุง ผะ-ดุง

ถ้า ห นำ อักษรต่ำ (ทุกตัว) หรือ อ นำ ย ไม่ต้องอ่านออกเสียง อะ เช่น หมอ เหงา อยู่ อย่าง ซึ่งคำที่มี อ นำ ย มีอยู่ ๔ คำ คือ อย่า อยู่ อย่าง อยาก