CST4 search

CST4 Introduction

Glossary of Buddhist words

 Glossary

1. Buddha
   The founder of Buddhism, Siddhartha Gautama, after his enlightenment. It is a title which means the enlightened or awakened one.
2. CE
   Common Era.
3. chant
   Repeating religious phrases or quotations from sacred texts.
4. conscience
   An inner sense (or 'voice') which communicates what is right or wrong in one's behaviour.
5. Dhammapada
   The most famous of the Buddhist scriptures in the West, with 423 verses in the Pali canon.
6. dharma
   This word has various meanings which have to be understood from the context in which it is used. It can mean religious duty. In Buddhism it is most widely used to mean the Buddha’s teaching. It can also mean ‘the truth’.
7. enlightenment
   The realisation of the truth about life. In Buddhism it releases a person from the cycle of rebirth.
8. founder
   The person who is regarded as founding or starting a religion, eg Jesus was the founder of Christianity; the Buddha was the founder of Buddhism.
9. Jakata Tales (Jakata stories)
   A large collection of writings about the Buddha's previous lives. It is part of the Pali Canon.
10. Kalama Sutta
    A Buddhist scripture.
11. Kalamas
    The people of Kesaputta who are being taught the Kalama Sutta by the Buddha.
12. lay community
    People of the community who are not ordained; those who are not priests, monks or nuns.
13. Mahayana
    Teachings that spread from India into Tibet, parts of Asia and the Far East, characterised by the Bodhisatta ideal and the teaching of ‘emptiness’.
14. Mahayana sutras
    Sacred Buddhist scriptures.
15. meditation
    Thinking quietly as a spiritual or religious exercise. Connection of the mind and soul with the Divine using breathing and other techniques. In Buddhism, using one of a set of techniques or exercises for calming the mind, developing positive emotions and understanding the way things are.
16. monk
    A person who is a member of a monastic order, living under religious obedience.
17. nun
    A member of a religious community of women, living under communal rules.
18. ordained
    To become a member of the clergy in a religious ceremony. To take vows as a monk or nun.
19. rational thinking
    Using reason and evidence to think through an issue and make a decision.
20. Sangha
    The Buddhist community of practitioners, usually used to mean the community of monks.
21. Sanskrit
    An ancient language that is the root of most Indian languages.
22. scripture(s)
    A piece of writing that has religious significance.
23. sources of authority
    Religious texts or bodies responsible for guiding people on how to live.
24. sutras
    A Buddhist scripture.
25. Theravada
    Meaning ‘teachings of the elders'. It is primarily focused on the Arhat path to enlightenment. This branch of Buddhism can be found in Sri Lanka and South East Asia.
26. Three Refuges
    The three most important features of the Buddhist life, recited as an expression of belief and commitment: I take refuge in the Buddha, I take refuge in the Sangha, I take refuge in the dhamma (teaching).
27. Tibetan Buddhism
    Buddhism originating in Tibet. The Dalai Lama is the spiritual leader of Tibetan Buddhism.
28. tradition
    The beliefs, teachings and behaviour of a group. It may include scripture, oral teachings, laws and ritual practices.
29. Tripitaka
    Three baskets. A threefold collection of Buddhist texts (Vinaya, Sutta, Abhidhamma).

3 Pitakas

 Sutta Pitaka

Vinaya Pitaka

Abhidhammapitaka

Sutta Pitaka

It contains over 10 thousand suttas or sutras related to Buddha and his close companions. This also deals with the first Buddhist council which was held shortly after Buddha’s death, dated by the majority of recent scholars around 400 BC, under the patronage of king Ajatasatru with the monk Mahakasyapa presiding, at Rajgir.

Its sections are:

1. Digha Nikaya: Comprises the “long” discourses in 34 long sutras.
2. Majjhima Nikaya: Comprises the “middle-length” discourses in 152 sutras.
3. Samyutta Nikaya: Comprises the “connected” discourses in over 2800 sutras.
4. Anguttara Nikaya: Comprises the “numerical” discourses in over 9600sutras.
5. Khuddaka Nikaya: Comprises the “minor collection” It has 15-17 booklets. (Thai 15. Sinhali 17 & Burmese 18 booklets).

Vinaya Pitaka

The subject matter of Vinay Pitaka is the monastic rules for monks and nuns. It can also be called as Book of Discipline.

• Suttavibhanga: The basic code of Monastic discipline is known as It contains 227 rules for fully ordained Monks called bikkhus (Maha vibhanga) and 311 rules for fully ordained nuns called Bikkhunis (Bikkhuni Vibhanga) They are contained in Suttavibhanga, one of the parts of Vinay Pitaka.
• Khandhaka:Khandhaka is the second book of Vinay Pitaka. It has two volumes viz. Mahavagga and Cullavagga. Mahavagga deals with the awakening of Buddha and his great disciples. Cullavagga deals with the first and second Buddhist councils and establishments of community of Buddhist nuns and rules for Buddhist community.
• Parivara: Parivara is the last book of Vinaya Pitaka. It covers the summary of analysis of rules mentioned in first two books of Vinay Pitaka. Its is latest book and seems to be later than the Fourth Buddhist Coincil in Ceylon. It also contains questions and answers.

Abhidhammapitaka

Abhidhammapitaka deals with the philosophy and doctrine of Buddhism appearing in the suttas. However, it does not contain the systematic philosophical treatises. There are 7 works of Abhidhamma Pitaka which most scholars agree that don’t represent the words of Buddha himself. The 7 books are

1. Dhammasangani: It contains a matrix which lists the classification of Dhammas or ideas.
2. Vibhanga :It has 18 chapters dealing with different teachings of Buddhism. It is in 3 volumes and third volume is in question answer format.
3. Dhatukatha:It has a matrix and various topics.
4. Puggalapannatti: It has a matrix which deals with the list of the persons.
5. Kathavatthu:It contains the debates and commentary on thoese debates.
6. Yamaka :Yamaka has questions in pairs and understanding.
7. Patthana :It also contains the questions and answers.

The following graphic shows the Tripitaka of Buddhism.

5 moral precepts

 Specifically, all Buddhists live by five moral precepts, which prohibit:

• Killing living things
• Taking what is not given
• Sexual misconduct
• Lying
• Using drugs or alcohol

Four Noble Truths

 Four Noble Truths

The Four Noble Truths, which Buddha taught, are:

• The truth of suffering (dukkha)
• The truth of the cause of suffering (samudaya)
• The truth of the end of suffering (nirhodha)
• The truth of the path that frees us from suffering (magga)

Collectively, these principles explain why humans hurt and how to overcome suffering.

Eightfold Path

 Eightfold Path

The Buddha taught his followers that the end of suffering, as described in the fourth Noble Truths, could be achieved by following an Eightfold Path. 

In no particular order, the Eightfold Path of Buddhism teaches the following ideals for ethical conduct, mental disciple, and achieving wisdom:

• Right understanding (Samma ditthi)
• Right thought (Samma sankappa)
• Right speech (Samma vaca)
• Right action (Samma kammanta)
• Right livelihood (Samma ajiva)
• Right effort (Samma vayama)
• Right mindfulness (Samma sati)
• Right concentration (Samma samadhi)

Karma

 Karma

A fundamental aspect of Buddhism is the teaching that you are responsible for your own life and your future circumstances (as well as your future lives)—whether you experience happiness, misery, etc.—and that your actions and behavior can bring good or bad karma. If you are kind to others, the belief is that they will be kind in return, but more importantly, that means you will experience good karma in your present and next life. On the other hand, if you are not nice to others, you will get your just deserts in some form in the near or distant future as well as in the next life through bad karma. The point is to be careful about how you interact with others: everything you do decides what you have to contend with in transmigration.

The word karma is from Sanskrit, where, fittingly, it refers to one's work as well as one's fate; it begins appearing in English writing in the early 1800s. Hippie generations adopted the philosophical term in various senses referring to one's feelings, the emotional atmosphere, luck, or whatever is pleasant or pleasurable, and now karma is every day.

While Roth was pregnant and struggling to keep food in the house for her other children, her family helped her and Proctor through their financial struggle. "Now we're in a more positive place in our lives, and we want to turn our bad karma into good karma," Roth said.
— The Hillsdale Collegian, 22 Mar. 2018

Nirvana

 Nirvana

English readers of religious philosophy were first enlightened on the Buddhist concept of nirvana in the early 19th century. The word is a borrowing from Sanskrit that means "the act of extinguishing" and, in Buddhism, it refers to a state in which desire and one's conscious attachment to things in secular life (or, in particular, the negative emotions these desires/attachments bring about) are extinguished through disciplined meditation. Once these things are vanquished, peace, tranquility, and enlightenment are said to be fully experienced; ignorance dissolves and the truth becomes fully known.

In nirvana, a person also not only enters a transcendent state of freedom of all negativity but breaks free of the religion's beliefs in the continuous cycle of birth, death, and rebirth and the effects of karma—the force created by one's actions that is to determine what that person's next life will be like. A person who has gained insight into the true nature of existence in the cosmos and has achieved nirvana is known as an arhat, or an arahant, in some schools of Buddhism.

By the end of the 19th century, people were using nirvana figuratively for any secular state or place of great happiness and peace.

My favorite party scene is outdoors on brick-lined East 4th Street, a block of renovated buildings connected by strings of twinkling lights. It's people-watching nirvana even before you wander into the bars, clubs and restaurants….
— Fran Golden, The Los Angeles Times, 16 July 2017

Dr. G.P. Malalasekera

 

Dr. G.P. Malalasekera, founder of the World Fellowship of Buddhists (WFB) honored at its 29th General Conference in Narita, Japan

The Buddhist Channel, Nov 24, 2018

Narita, Japan -- A brief talk on Dr. G.P. Malalasekera, founder of the World Fellowship of Buddhists (WFB) was delivered on November 8, 2018, by Mr. Senaka Weeraratna (Hony. Secretary, German Dharmaduta Society) at the First Plenary Session of the 29th General Conference of the WFB, held at Narita, Japan from Nov. 7-9, 2018.

Here is the text of the Speech:

Mr. Chairman, Most Ven. Sirs, Ven. Sirs, President of the WFB, General Secretary of the WFB, Distinguished Guests, Brothers and Sisters in the Dhamma.

I am indeed privileged to be invited to say a few words in honor of Dr. G.P. Malasekera, the founder and First President of the World Fellowship of Buddhists.

Gratitude is a noble quality. It is also a rare quality. In the Anguttara Nikaya, the Buddha identified Gratitude as an ennobling quality.

In one of his finest discourses in the Anguttara-Nikaya the Buddha speaks as follows: "The sum of all that makes a bad man is an ingratitude; the sum of all that makes a good man is gratitude ".

The Buddha further said that it is hard to find people who do kind deeds and people who are grateful for the kind deeds done. In so saying the Buddha placed a heavy emphasis on the need to treasure and value people who do kind deeds and cultivate good virtues.

On this occasion, we must express our gratitude as a foremost duty to Dr. G.P. Malalasekera, who is the father of the WFB. His legacy to the cause of the advancement of Buddhism by bringing Buddhists of various schools of thought and shades of opinion under one canopy is a stupendous achievement.

Dr. Malalasekera saw elements that unify Buddhists despite differences, and being a visionary, he saw light at the end of the tunnel, that may not have been visible to very many others. He worked tirelessly with the support of the All Ceylon Buddhist Congress (ACBC) of which he was Chairman for 23 years, and other Buddhist groups, based locally and internationally to realize this vision. This gathering here today marks the fruit of his vision.

It is appropriate that we commemorate Dr. Malalasekera almost on the eve of his 119th birth anniversary which falls on 9th November 2018 (tomorrow). He was born on 9th November 1899.

His father, an Ayurvedic Physician, named him George Peiris, being the first two names given to him. However, these English two first names did not last long. When his father met Anagarika Dharmapala together with his son who was then only 7 years old, Anagarika was able to convince the father and the son to shed the English names and replace them with Sinhala first names – Gunapala Piyasena. This was the time when the Buddhist Revival in Sri Lanka and the rest of Buddhist Asia was in full swing.

Gunapala Malalasekera was an exceptionally outstanding student. He had his primary and secondary school education at St. John’s College, Panadura. He entered the Medical College in Colombo, but after two years, he had to abandon his studies due to the death of his father and lack of funds.
Nevertheless, he was able to, with the support of his well-wishers, proceed to England and obtain his MA / Ph. D. simultaneously in 1925.

His achievements cover a wide range of fields:

1) Education – Principal of Ananda and Nalanda Vidyalaya – the two premier Buddhist Schools in the country.
2) Scholarship – Pali and Buddhist Studies
3) Teaching – University Professor (Peradeniya Campus)
4) Research - Chief Editor, Encyclopedia of Buddhism
5) Diplomacy – Ambassador to USSR, UN, and UK (High Commissioner) and a few other countries.
6) International Statesman
7) Author of innumerable books, tracts, and Journal articles
8) An unrivaled World Buddhist leader

It was his personal initiative that led to the All Ceylon Buddhist Congress (ACBC) presenting a Memorandum to the then Prime Minister Hon. D.S. Senanayake, in the early 1950s, calling for the establishment of a Public Commission of Inquiry, to inquire into the infringement of the rights of the Buddhist Sinhalese during 450 years of colonial rule and thereafter make recommendations to rectify the historical injustices meted out to the latter.

The failure of the then Government of Ceylon, to act accordingly and undo the wrongs done to the Buddhists during western colonial rule, led the ACBC to appoint a Committee of Inquiry in 1954. The findings of this Committee (popularly known as the Buddhist Commission) were made public on February 4, 1956, at a public meeting held at Ananda College, Colombo.

Such was the impact of these findings that it led to the Buddhist monks coming on to the streets en masse and campaigning against the Government of Sir John Kotelawala who refused to implement these findings. His opponent S.W.R.D. Bandaranaike, leader of the Mahajana Eksath Peramuna (MEP) gave a public pledge undertaking to implement the findings of the Buddhist Commission Report. The outcome was a Buddhist Revolution in Ceylon in 1956 with the election of a new People’s Government under the leadership of S.W.R.D. Bandaranaike.

Professor Malalasekera contested for the post of the President of the UN General Assembly in 1962 and lost to Sir Muhammad Zafrulla Khan of Pakistan, who was elected President of the General Assembly in the 68th session, by obtaining the support of the entire Muslim block of countries, among others. The Buddhist block of countries was relatively weak at that time and it persists to this day in international fora and also at the UN.

Dr. G.P. Malalasekera passed away on April 23, 1973. He was 73 years old.

In conclusion, it must be said that the likes of Dr. G.P. Malalasekera, come once in 100 years to shed light and illuminate the world and steer the global community and family of nations in a new direction and new path.

A word of thanks to the WFB. The World Fellowship of Buddhists is a body of world prestige enjoying the fullest confidence of the Government of Thailand to which we must be very grateful for its generosity and munificence. WFB is also backed by Buddhist communities all over the world.

It is most fitting therefore that we commemorate sincerely in a spirit of thankfulness the father of the WFB by recalling his noble services to the uplift of the Buddha Sasana at every General Conference of the WFB.

Last, by not least, I now call upon Dr. Mahinda Malalasekera, Vice - President of the WFB Branch in Sri Lanka (Regional Centre) and nephew of Dr. Gunapala Malalasekera (being his younger brother's son) to hand over a copy of a recent publication on the life and times of Dr. Malalasekera, published by the Malalasekera Foundation, to Mr. Phallop Thaiarry, General Secretary and Vice -President of the WFB, as a token gift.

Thank you.
Senaka Weeraratna

Characteristics of Buddha's and His disciples 48 relics

  

ลักษณะพระบรมสารีริกธาตุและพระธาตุพระสาวก ๔๘

1.  พระบรมสารีริกธาตุ มีสัณฐานดังเมล็ดถั่วแตกอย่างหนึ่ง  ข้าวสารหักอย่างหนึ่ง  เมล็ดพรรณผักกาดอย่างหนึ่ง  มีพรรณดังสีทองอุไร  สีแก้วผลึก  หรือแก้วมุกดา  สีดอกพิกุล  อย่างทองอุไรนั้นบางทีมีรูทะลุตลอดเส้นผมลอดได้
2. ธาตุพระสารีบุตร มีสัณฐานกลมเป็นปริมณฑลบ้าง  รีเป็นไข่จิ้งจกบ้าง  เป็นดังรูปบาตรคว่ำบ้าง  พรรณขาวดังสีสังข์  สีพิกุลแห้ง  สีหวายตะค้า
3. ธาตุพระโมคคัลลานะ มีสัณฐานกลมเป็นปริมณฑลอย่างหนึ่ง  รีเป็นผลมะตูมและเมล็ดทองหลางก็มี  และเมล็ดสวาดก็มี  เป็นเมล็ดดำก็มี  สีเหลืองเหมือนหวายตะค้าบ้าง  สีขาวบ้าง  เขียวช้ำในและลายดังไข่นกบ้าง  ร้าวเป็นสายเลือดบ้าง
4. ธาตุพระสิวลี มีสัณฐานดังเมล็ดในพุทราอย่างหนึ่ง  ผลยอป่าอย่างหนึ่ง  พรรณเขียวดังดอกผักตบบ้าง  แดงดังสีหม้อใหม่บ้าง  สีพิกุลแห้งบ้าง  เหลืองดังหวายตะค้าบ้าง  ขาวดังสีสังข์บ้าง
5. ธาตุพระองคุลิมาล มีสัณฐานคอดดังคอสากบ้าง  ที่มีรูโปร่งตลอดเส้นผงลอดได้ก็มี  พรรณขาวดังสีสังข์  เหลืองดังดอกจำปาสีฟ้าหมอก
6. ธาตุพระอัญญาโกณฑัญญะ มีสัณฐานงอนช้อยดังงาช้าง  พรรณขาวดังดอกมะลิตูมอย่างหนึ่ง  เหลืองอย่างหนึ่ง  ดำอย่างหนึ่ง
7. ธาตุพระอนุรุทธะ มีสัณฐานเป็นสามเหลี่ยม  พรรณแดงดังสีเลือดนก
8. ธาตุพระกัจจายนะ มีสัณฐานดังศีรษะช้าง  ดังเบี้ยจั่น  พรรณขาวดังสีสังข์ก็มี  เหลืองก็มี
9. ธาตุพระพิมพาเถรี มีสัณฐานดังแป้งหยด  เป็นจั่วสามเหลี้ยม  เป็นเล็บมือ  เป็นแผ่นกระแจะ  พรรณขาวบ้าง  เหลืองดังสีลานบ้าง  ดำก็มีบ้าง  สีดอกพิกุลแห้งบ้าง  บางที่มีรูทะลุกลาง  บางที่ไม่ทะลุเป็นแต่สะดือก็มี
10. ธาตุพระสันตติมหาอำมาตย์ มีสัณฐานดังดอกมะลิตูม  พรรณขาวดังสีสังข์
11. ธาตุพระภัททิยะ มีสัณฐานดังกลอง  ที่สุดทั้งสองข้างเรียวเล็ก  พรรณดังสีดอกพุดตาน
12. ธาตุพระอานนท์ มีสัณฐานดังใบบัวเผื่อน  พรรณดำดังน้ำรักอย่างหนึ่ง  สีขาวสะอาดดังสีเงินอย่างหนึ่ง
13. ธาตุพระอุปคุตตะ มีสัณฐานหัวคอดท้ายคอด  พรรณดังสีดอกพิกุลแห้ง  สีเปลือกหอม
14. ธาตุพระอุทายี มีสัณฐานยาวและคดดังกฤช  พรรณดังสีดอกบัวโรย  สีดอกบานไม่รู้โรย   สีดอกหงอนไก่  สีดอกคำ
15. ธาตุพระอุตตราเถรี มีสัณฐานดังรูปพระควัมปติ  พรรณดังเมฆสีหมอกฟ้า  สีแดงเข้ม
16. ธาตุพระกาฬุทายีเถระ มีสัณฐานดังลูกหินบด  พรรณดังสีเมฆเกล็ดฟ้า
17. ธาตุพระปุณณเถระ มีสัณฐานสี่เหลี่ยมจัตุรัส  พรรณสีขาว  สีดอกพิกุลแห้ง
18. ธาตุพระอุปนันทะ มีสัณฐานกลมเป็นปริมณฑล  พรรณสีเขียว
19. ธาตุพระสัมปฑัญญะ มีสัณฐานเท่าหมากสงปอกแล้ว  พรรณสีแดงขาว
20. ธาตุพระจุลลินเถระ มีสัณฐานต่าง ๆ หากำหนดมิได้  พรรณดังสีดอกจำปา  สีกล้วยครั่ง
21. ธาตุพระจุลนาคะ มีสัณฐานดังดอกดีปลี  เป็นปุ่ม  ยาว  ทบไปทบมาทั่วทั้งองค์  พรรณขาวดังสีสังข์
22. ธาตุพระมหากัปปินะ มีสัณฐานดังผลชะเอม  พรรณขาวข้างแดงข้างอย่างหนึ่ง  เหลืองข้างเขียวข้างอีกอย่างหนึ่ง
23. ธาตุพระยังคิกเถระ  มีสัณฐานสี่เหลี่ยมแบนเป็นหน้ากระดาน  มีรูกลาง  พรรณดังสีทองแดง
24. ธาตุพระสุมนเถระ มีสัณฐานดังหอยโข่ง  พรรณแดงดังสีชาด  ดังสีเสนกำมะถัน
25. ธาตุพระกังขาเรวตะ มีสัณฐานกลม  งอกกะปุ่มกะป่ำดังภูเขา  พรรณเขียวดังสีลูกปัด  สีปีกแมลงทับ  สีลูกจันทน์อ่อน
26. ธาตุพระโมฆราชเถระ มีสัณฐานดังฟองมัน  พรรณสีเมฆหมอกสีดำเทา
27. ธาตุพระอุตตระ มีสัณฐานดังเมล็ดแตงโม  พรรณแดงดังเปลือกกรู  ดังผลหว้า
28. ธาตุพระคิริมานันทะ มีสัณฐานดังดอกพิกุล  พรรณเหลืองแก่ดังสีขมิ้น  สีดอกการะเกด
29. ธาตุพระสุปากะ มีสัณฐานดังผลมะม่วง  กลางทะลุเป็นรูตลอด  พรรณแดง  เหลือง  ขาว
30. ธาตุพระวิมละ มีสัณฐานกลมยาว  มีรูทะลุตลอดหัวท้าย  พรรณสีเขียว  สีขาว
31. ธาตุพระเวณุหาสะ มีสัณฐานดังตาอ้อย  พรรณแดงดังสีฝาง  สีมะเดื่อสุก
32. ธาตุพระอุคคาเรวตะ     มีสัณฐานดังผลกระจับ  พรรณดังเมล็ดในทับทิมสุก
33. ธาตุพระอุบลวรรณาเถรี มีสัณฐานงอนดังกระดูกสันหลังงู  มีรูทะลุกลาง  พรรณเหลืองดังเกสรบัว
34. ธาตุพระโลหนามเถระ มีสัณฐานผลฝ้าย  (บางตำราว่าเมล็ดฝ้าย)  พรรณเขียวเหลืองแดง  เหมือนฟ้า  ทับทิม  เหมือนดอกลั่นทมชนิดหนึ่ง  เหมือนปูนแดงอย่างหนึ่ง
35. ธาตุพระคันธทายี มีสัณฐานดังวงพระจันทร์ข้างแรม
36. ธาตุพระโคธิกะ มีสัณฐานดังลูกข่าง
37. ธาตุพระปิณฑปาติยะ มีสัณฐานเป็นกลีบกนก
38. ธาตุพระกุมารกัสสปะ มีสัณฐานดังคอนนกเขา
39. ธาตุพระภัททคู มีสัณฐานดังตัว  อุ
40. ธาตุพระโคทัตตะ มีสัณฐานดังผลมะระ
41. ธาตุพระอนาคารกัสสปะ มีสัณฐานเหมือนหอยสังข์
42. ธาตุพระควัมปติ มีสัณฐานเหมือนใบบัวอ่อน
43. ธาตุพระมาลียเทวะ มีสัณฐานเหมือนขันครอบ  พรรณดังสีขมิ้นชัน
44. ธาตุพระกิมิลเถระ มีสัณฐานเหมือนบัณเฑาะว์
45. ธาตุพระวังคีสเถระ มีสัณฐานดังเมล็ดน้อยหน่าตัด
46. ธาตุพระโชติยเถระ มีสัณฐานดังผลลูกจันทน์
47. ธาตุพระเวยยากัปปะ มีสัณฐานดังทองนั่งเบ้า
48. ธาตุพระกุณฑลติสสะ     มีสัณฐานดังจาวลูกจันทน์

 

 

Story fo Preah Chappakkiya (The Six Monks)

 เรื่องพระฉัพพัคคีย์

พระศาสดา  เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน  ทรงปรารภภิกษุฉัพพัคคีย์  ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า  กายปฺปโกปํ  เป็นต้น

พระฉัพพัคคีย์ (พระหมู่หก)  สวมเขียงเท้า(รองเท้าทำด้วยไม้)   ถือไม้เท้าทั้งสองมือ  เดินจงบกรมบนหลังแผ่นดิน  เขียงเท้ากระทบแผ่นหินเสียงดังมาก  พระศาสดา ตรัสถามพระอานนทเถระว่า  เป็นเสียงอะไร พระเถระกราบทูลว่า เป็นเสียงเขียงเท้าที่พระพัคคีย์สวมใส่เดินจงกรมอยู่บนหลังแผ่นหิน  จึงทรงบัญญัติสิกขาบท  แล้วตรัสว่า  “ธรรมดาภิกษุ  ควรรักษาทวารมีกายทวารเป็นต้น”

จากนั้น  พระศาสดาได้ตรัสพระธรรมบท  สี่พระคาถานี้ว่า

กายปฺปโกปํ  รกฺเขยย
กาเยน   สํวุโต  สิยา
กายทุจริตํ  หิตฺวา
กาเยน  สุจริตํ  จเร ฯ

วจีปโกปํ  รกฺเขยย
วาจาย  สํวุโต  สิยา
วจีทุจฺจริตํ  หิตฺวา
วาจาย  สุจริตํ  จเร ฯ

มโนปโกปํ  รกฺเขยฺย
มนสา  สํวุโต  สิยา
มโนทุจฺจริตํ  หิตฺวา
มนสา  สุจริตํ  จเร ฯ

กาเยน  สํวุตา  ธีรา
อโถ  วาจาย  สํวุตา
มนสา  สํวุตา  ธีรา
เต  เว  สุปริสํวุตา  ฯ

พึงรักษาความกำเริบทางกาย
พึงเป็นผู้สำรวมทางกาย
พึงละกายทุจริตแล้ว
ประพฤติสุจริตทางกาย.

พึงรักษาความกำเริบทางวาจา
พึงเป็นผู้สำรวมทางวาจา
พึงละวจีทุจริตแล้ว
ประพฤติสุจริตทางวาจา.

พึงรักษาความกำเริบทางใจ
พึงเป็นผู้สำรวมทางใจ
พึงละมโนทุจริต

แล้วประพฤติสุจริตทางใจ.
ธีรชนทั้งหลาย  สำรวมทางกาย
สำรวมทางวาจา  และสำรวมทางใจ
ธีรชนเหล่านั้นแล
ชื่อว่าสำรวมรอบคอบดีแล้ว.

เมื่อพระธรรมเทศนาจบลง  ชนเป็นอันมาก  บรรลุอริยผลทั้งหลาย  มีโสดาปัตติผลเป็นต้น.

Story of Atola Layman

 เรื่องอตุลอุบาสก

พระศาสดา  เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน  ทรงปรารภอุบาสกชื่ออตุละ  ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า  โปราณเมตํ  เป็นต้น

อตุลอุบาสก  เป็นชาวกรุงสาวัตถี  มีอุบาสกเป็นบริวาร  500 คน  วันหนึ่งพาอุบาสกเหล่านั้นไปที่วัดพระเชตะวัน  เพื่อต้องการจะฟังธรรม  ได้ไปพบพระเรวตเถระเป็นองค์แรก  พระเรวตเถระเป็นพระชอบปลีกวเวก  ชอบเที่ยวไปองค์เดียว  ไม่ค่อยจะสุงสิงกับใคร  ท่านจึงไม่พูดอะไรกับอตุลอุบาสกและบริวาร  ทำให้อตุลอุบาสกโกรธ  พาบริวารไปพบกับพระสารีบุตรเถระ  พระสารีบุตรเถระจึงได้แสดงเรื่องอภธรรมให้ฟังอย่างละเอียดและยืนยาวมาก  อตุลอุบกก็โกรธอีก  บอกว่าทำไมแสดงธรรมเสียยืดยาว  จึงพาบริวารเดินทางไปพบพระอานนทเถระ  พระอานนทพุทธอุปัฏฐาก  แม้ว่าจะเชี่ยวชาญทางด้านพหูสูต  แต่ก็ได้แสดงธรรมแต่เพียงสั้นๆและที่เข้าใจได้ง่ายๆให้ฟัง  อตุลอุบาสกก็โกรธอีก  ได้พาบริวารไปเฝ้าพระศาสดา  กราบทูลถึงพฤติกรรมของพระเถระแต่ละรูป  คือของ พระเรวตเถระที่ไม่ยอมพูดจาอะไร  ของพระสารีบุตรที่แสดงธรรมที่ยาวและยาก  และของพระอานนท์ที่แสดงธรรมที่สั้นและง่ายจนเกนไป  พระศาสดาได้ตรัสว่า  “อตุละ  ข้อนั้น  เขาเคยประพฤตกันมาตั้งแต่โบราณทีเดียว  ชนทั้งหลายติเตียน  ทั้งคนนิ่ง  ทั้งคนพูดมาก  ทั้งคนพูดน้อยทีเดียว  ด้วยว่า  ผู้อันเขาพึงติเตียนอย่างเดียวเท่านั้น  หรือว่า  ผู้อันเขาพึงสรรเสริญอย่างเดียว  ไม่มีเลย  แม้พระราชาทั้งหลาย  คนบางพวกก็นินทา  บางพวกก็สรรเสริญ  แผ่นดินใหญ่ก็ดี  พระจันทร์และพระอาทิตย์ก็ดี  ธาตุมีอากาศเป็นต้นก็ดี  คนบางพวกนินทา  บางพวกสรรเสริญ  แม้พระสัมมาสัมพุทธเจ้า  ผู้ประทับนั่งแสดงธรรมในท่ามกลางบริษัท 4  คนบางพวกนินทา  บางพวกสรรเสริญ  ก็การนินทาหรือสรรเสริญของพวกอันธพาลไม่เป็นประมาณ  แต่ผู้ที่ถูกบัณฑิตผู้มีปัญญาติเตียน  จึงชื่อว่า  เป็นอันติเตียน  ผู้อันบัณฑิตสรรเสริญแล้ว  ชื่อว่าเป็นอันสรรเสริญ”

จากนั้น  พระศาสดาได้ตรัสพระธรรมบท  พระคาถานี้ว่า

โปราณเมตํ  อตุล
เนตํ  อชฺชตนามิว
นินฺทนฺติ  ตุณฺหีมาสีนํ
นินฺทนฺติ  พหุภาณินํ
มิตภาณึปิ  นินฺทนฺติ
นตฺถิ โลเก  อนินฺทิโต ฯ

น  จาหุ  น  จ  ภวิสฺสติ
น  เตรหิ  วิชฺชติ
เอกนฺตํ  นินฺทิโต  โปโส
เอกนฺตํ  วา  ปสํสิโต
ยญเจ  วิญฺญู  ปสํสนฺติ
อนุวิจจ  สุเว  สุเว  ฯ

อจฺฉิทฺทวุตฺตึ  เมธาวึ
ปญญาสีลสมาหิตํ
นิกฺขํ  ชมฺโพนทสฺเสว
โก  ตํ  นินฺทิตุมรหติ
เทวาปิ  นํ  ปสํสนฺติ
พรหฺมุนาปิ   ปสํสิโต  ฯ



อตุละ  การนินทาหรือการสรรเสริญนั่น เป็นของเก่า
นั่นไม่ใช่เป็นเหมือนมีในวันนี้
ชนทั้งหลาย  ย่อมนินทาผู้นั่งนิ่งบ้าง
ย่อมนินทาผู้พูดมากบ้าง
ย่อมนินทาผู้พูดพอประมาณบ้าง
ผู้ไม่ถูกนินทา  ไม่มีในโลก.

คนถูกนินทาโดยส่วนเดียว
หรือว่าอันเขาสรรเสริญโดยส่วนเดียว
ไม่ได้มีแล้ว  จักไม่มี
และไม่มีอยู่ในบัดนี้  ฯ

หากว่าวิญญูชนใคร่ครวญแล้วทุกๆวัน
สรรเสริญผู้ใด  ซึ่งมีความประพฤติไม่ขาดสาย
มีปัญญา  ผู้ตั้งมั่นด้วยปัญญาและศีล
ใครเล่าย่อมควร  เพื่อติเตียนผู้นั้น
ผู้เป็นดังแท่งทองชมพูนุท
แม้เทพดาทั้งหลาย  ก็สรรเสริญเขา
ถึงพรหม  ก็สรรเสริญแล้ว.


เมื่อพระธรรมเทศนาจบลง  อุบาสกเหล่านั้นทั้ง  500  บรรลุโสดาปัตตผล.