Skip to main content

Posts

គាថាធម្មបទ៖ តណ្ហាវគ្គ

  ២៤ .  តណ្ហាវគ្គ ៣៣៤ .            មនុជស្ស   បមត្តចារិនោ ,              តណ្ហា វឌ្ឍតិ មាលុវា   វិយ ; សោ   បលវេតី ហុរា ហុរំ ,             ផលមិច្ឆំវ វន ស្មឹ   វានរោ។ តណ្ហាតែងចំរើនដល់មនុស្សអ្នកមានការប្រព្រឹត្ត   ដោយសេចក្ដីប្រាមាទជាប្រក្រតី   ដូច      វល្លិ៍រួបរឹត   ឈើហើយចំរើនឡើង   បុគ្គលនោះតែងស្ទុះទៅកាន់ភពតូចភពធំ   ដូចស្វា   កាលប្រាថ្នា ​ ផ្លែឈើ ​ លោតក្នុងព្រៃ   ដូន្នោះដែរ។ ៣៣៥ .            យំ ឯសា សហតី ជម្មី ,               តណ្ហា លោកេ វិសត្តិកា ; សោកា តស្ស បវឌ្ឍន្តិ ,              អភិវឌ្ឍំវ   វរណំ។ តណ្ហានុ៎ះ   ជាទោសជាតិដ៏លាមក   ផ...

គាថាធម្មបទ៖ នាគវគ្គ

  ២៣. នាគវគ្គ ៣២០ .              អហំ   នាគោវ សង្គាមេ ,               ចាបតោ បតិតំ សរំ ; អតិវា ក្យន្ដិ តិក្ខិស្សំ ,                   ទុស្សីលោ ហិ ពហុជ្ជនោ។ តថាគតនឹងអត់ទ្រាំពាក្យល្មើស   ដូចដំរីកាល់អត់ទ្រាំចំពោះព្រួញដែលរបូតចេញអំពីធ្នូ   ក្នុង ​ សង្រាមដូច្នេះ   ព្រោះថា   ជនទ្រុស្ដសីលមានច្រើននាក់។ ៣២១ .              ទន្តំ   នយន្តិ សមិតិំ ,                     ទន្តំ រាជាភិរូហតិ ; ទន្តោ សេដ្ឋោ មនុស្សេសុ ,          យោតិវាក្យន្ដិតិក្ខតិ។ ពួកជនតែងនាំវាហនៈ   ដែលទូន្មានហើយទៅកាន់ទីប្រជុំ   ព្រះរាជាតែងសេ្ដចឡើយកាន់វាហនៈ   ដែលទ...